1v1 με τον Venom: Πρόδρομος “Pretty” Κεβεζιτίδης

Μπορεί στην Ελλάδα να ανταλλάζουμε δώρα το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, ωστόσο στις ΗΠΑ αυτό συμβαίνει το πρωί των Χριστουγέννων. Έχοντας το παραπάνω στο μυαλό θεώρησα πως η 25η Δεκεμβρίου είναι ιδανική για μια συνέντευξη… με αμερικανικό άρωμα. Aπό τα τέλη του 2020 ο Πρόδρομος “Pretty” Κεβεζιτίδης αγωνίζεται στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στο NA Academy League.

Μετά από αρκετές επιτυχίες σε Ελλάδα, Γαλλία και Ισπανία ο 25χρονος mid laner πήρε μεταγραφή στην Immortals Academy για να γίνει ο πρώτος Έλληνας που έπαιξε σε NA Academy & LCS. Mετά από δύο χρονιές – γεμάτες με αρκετές δυσκολίες όπως μας εξηγεί και ο ίδιος – ο Pretty ετοιμάζεται για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Το 2023 θα τον βρει στην 100Thieves Academy, μια ομάδα που μοιάζει “καταδικασμένη” να πρωταγωνιστήσει. Η νέα χρονιά είναι προ των “πυλών” και ο Πρόδρομος μίλησε για όλους και για όλα.

Aναλυτικά η συνέντευξη

Mας πρόλαβαν οι εξελίξεις οπότε θα αρχίσουμε με τη μεταγραφή σου. Αφού σου δώσω συγχαρητήρια θα ήθελα να μου πεις τις πρώτες σου σκέψεις για τη μετακίνηση σου στην 100T Academy.

“Οι 100Τhieves είναι ο οργανισμός που θα επέλεγα αν με έβαζες να παίξω σε όποιον
ήθελα στην Αμερική. Έιμαι πολύ χαρούμενος που έχουμε φτιάξει ίσως το πιο δυνατό
ρόστερ στο Academy και έχουμε έναν τέτοιο οργανισμό πίσω μας”.

Mε μια πρώτη ματιά βλέπουμε ένα αρκετά δυνατό ρόστερ που συνδυάζει πολύ έμπειρους παίκτες καθώς και νέα ταλέντα όπως οι Sniper και Yukino. Nα φανταστώ με τόσο καλό υλικό είναι εξίσου υψηλοί και οι στόχοι;

“Ο στόχος είναι η κατάκτηση και των δύο Proving Grounds της χρονιάς. Παράλληλα με
αυτό και η ανάδειξη όλων μας ατομικά έτσι ώστε του χρόνου, εφόσον έχουμε αποδείξει
οτι το αξίζουμε, να έχουμε μια θέση στο LCS”.

Είσαι ο μοναδικός Έλληνας παίκτης που μας εκπροσωπει στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού οπότε οφείλω να σε ρωτήσω: πως είναι η επαγγελματική σκηνή στις ΗΠΑ; Υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε σχέση με τα κορυφαία ERL και το LEC;

“Ναι υπάρχουν κάποιες προφανείς και κάποιες άλλες που ο κόσμος συνήθως δεν παρατηρεί. Η μεγαλύτερη είναι η τεράστια δεξαμενή ταλέντων που υπάρχει στην Ευρώπη, βλέπεις καινούριους παίκτες να πρωταγωνιστούν συνέχεια, κάτι που δεν υπάρχει στην Αμερική – με την εξαίρεση του Jojopyun τον τελευταίο χρόνο. Eκτός αυτού, γενικότερα η οργάνωση στην Αμερική ξεκινώντας από την αξιολόγηση ταλέντων μέχρι και αργότερα την βελτίωση τους είναι αρκετά πίσω. Στις ΗΠΑ δίνεται πιο πολύ βάση στην ποιότητα της ζωής – σε σχέση με την Ευρώπη –  με λίγα λόγια ενω στην
Ευρώπη κάποιος LEC παικτης μπορεί να παίζει 10-15 ωρές την ημέρα για μήνες, εδώ συνήθως θα προτιμήσει να χαλαρώσει κάποιες ώρες, να πάει γυμναστήριο κτλ”. 
 
Έχεις αρκετές παραστάσεις από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Πως “στέκεται” το Academy League του LCS απέναντι σε λίγκες όπως η γαλλική και η ισπανική; Που είναι υψηλότερο το επίπεδο, ποιος έχει καλύτερες εγκαταστάσεις κτλ;

“Νομίζω όσο αναφορά το ατομικό επίπεδο των παικτών τα ERLs είναι αρκετά μπροστά κάτι που είναι και προφανές. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα ERLs χτίζουν πολύ πιο εύκολα fanbase γιατί είναι πιο τοπικά σε σχέση με το Αcademy, που είναι για όλη την Αμερική, δημιουργούν δύο μεγάλα πλεονεκτήματα. Νομίζω πως το μόνο που είναι καλύτερο στην Αμερική –
πέρα από τις αποδοχές (γέλια) – είναι οι εγκαταστάσεις των ομάδων, που το έχουν πάει σε
άλλο επίπεδο”.

Τι κρατάς από τα δύο σου χρόνια στην Immortals;

“Σίγουρα τις εμπειρίες που έζησα με τους ανθρώπους που δούλεψα μαζί. Τα αποτελέσματα αν και για τους προσωπικούς μου στόχους δεν ήταν ικανοποιητικά, όταν τα δω σε σχέση με τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με τις Visas και αν υπολογίσουμε πως τον τελευταίο χρόνο ήμασταν με έναν προπονητή (χωρίς βοηθό και analyst που έχουν όλες οι ομάδες) νιώθω λίγο καλύτερα (copium)”. 

Στις αρχές του έτους έκανες και το ντεμπούτο σου στο LCS. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα ιδανικά ωστόσο θα πρέπει να ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία. 

“Έγινε πολύ λάθος το όλο εγχείρημα, επειδή έπαιξα ουσιαστικά χωρίς καθόλου προπονήσεις με την ομάδα, ούτε είχα την ευκαιρία να δείξω κάτι γιατί ήταν μόνο ένα παιχνίδι που δεν πήγε καλά απ’ την αρχή. Γιαυτό μου άφησε μία πικρή γεύση αλλά ελπίζω να μου ξαναδωθεί η ευκαιρία και να αποδείξω ότι αξιζω να παίζω στο LCS”.

Στα 7 χρόνια της πορείας σου υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες;

“Αν έπρεπε να διαλέξω κάτι θα ήταν το ισπανίκο πρωτάθλημα που σηκώσα με τους Giants το 2020. Ήταν όταν πρωτοξεκίνησε ο covid, δεν μας άφηναν να βγούμε από το σπίτι για 2 μήνες (μέναμε σε ένα μεγάλο σπίτι 8 άτομα οπότε καταλαβαίνεις τι θα γινόταν αν κάποιος κολλούσε), και ενώ ο τελικός ήταν να ξεκινήσει 6 το απόγευμα λόγω τεχνικών προβλημάτων άρχισε κάπου μετα τις 8. Όλα τα games ήταν πολύ κοντά και φτάνουμε να παίζουμε στις 2 η ώρα το βράδυ. Παίζουμε ένα φουλ clean game 5 και το σηκώνουμε. Η χαρά και η ανακούφιση δεν περιγράφεται. Γενικότερα εκείνο το Split ήταν ιδιαίτερο για μένα αλλά αυτός ο τελικός ήταν το ιδανικό φινάλε”.

Ποιά είναι τα πλάνα σου αφού ολοκληρώσεις την καριέρα σου ως παίκτης; Υπάρχει σε κάποια άκρη του μυαλού σου το ενδεχόμενο να μείνεις στο χώρο ως coach / analyst;

“Θα ήθελα να ασχολήθω με το coaching, πιστεύω είναι κάτι που μπορεί να είμαι πολύ καλός με βάση και τα strengths που έχω σαν παίκτης, που ταιρίαζουν πολύ σε έναν coach. Προς το πάρον όσο τα πατάω τα κουμπάκια δεν το σκέφτομαι αλλά όταν έρθει η ώρα για εκεί το βλέπω”.

Tι να περιμένουμε από σένα μέσα στο 2023;

“Δυνατό performance στο NA Challengers και έισοδος στο LCS”.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πρόδρομο για αυτή τη συνέντευξη. Ελπίζω και εύχομαι η επόμενη να γίνει όταν θα μετακινηθεί μόνιμα στο LCS – Venom